Zondag 19 november 2023

Vandaag een rit van zo’n 220 km (heen en terug) naar de plaats Twee Rivieren om ons uit Botswana te laten stempelen. Net voor vertrek bericht van Paul. Er was iemand onderweg uit Walvisbaai om ons auto carnet op te halen!   1000 km !!!😱😳. Enkele reis !
Wij slapen nu 2 nachten in Mata Mata, een plaatsje met een camping, wat lodges, winkeltje, benzinestation en sinds 2 jaar een eenvoudige grenspost. Mike (de man die onderweg was) zou de grens niet oversteken en wij zouden het carnet aan deze kant van de grens aan Mike overhandigen. Hij zou er ro

Vandaag een rit van zo’n 220 km (heen en terug) naar de plaats Twee Rivieren om ons uit Botswana te laten stempelen. Net voor vertrek bericht van Paul. Er was iemand onderweg uit Walvisbaai om ons auto carnet op te halen!   1000 km !!!😱😳. Wij slapen nu 2 nachten in Mata Mata, een plaatsje met een camping, wat lodges, winkeltje, benzinestation en sinds 2 jaar een eenvoudige grenspost. Mike (de man die onderweg was zou de grens niet oversteken en wij zouden het carnet aan deze kant van de grens aan Mike overhandigen. Hij zou er rond de middag zijn. 

Ongelofelijk wat die organisatie allemaal voor ons doet, dat houdt je toch niet voor mogelijk!!! Fantastisch. Mike zou direct terugrijden met het carnet en morgenochtend om 8:00u gaat Paul met de originele papieren onze auto ophalen.

We zijn direct naar Twee Rivieren gereden voor de stempels. Wat een prachtige rit! Hij leidde het hele eind helemaal langs de droge rivierbedding waar onze lodge ook aan ligt. In die brede strook wemelde het van de wilde dieren. We keken onze ogen uit! Struisvogels giraffen stokpaarden springbokken, gnoes oryx. Je kunt het niet eens opnoemen allemaal. Echt top! Het stempelen bij de customs van Botswana was een eenvoudige handeling. Toen moesten we naar de customs van Zuid Afrika. Volgens hen was het niet nodig om te stempelen , dus wij weer terug om op tijd voor Mike te zijn. 

Onderweg weer een cheeta! Het jachtluipaard van gisteren bleek ook een cheeta (ik wist het verschil niet helemaal, maar het blijkt de tekening op de kop te zijn). En een enorme leeuw! Ik zei al Prachtige Rit! Eenmalig terug reden wij direct naar de grens om te kijken of Mike er al was. Maar de grens bestond uit diverse delen. Een slagboom met stopbord,  30 m ruimte tussen hekken , twee betonnen poorten met welkom in Namibië erop en daarachter een gebouwtje. We komen dus bij de slagboom en het leek alsof er niemand was. Dus vraagt Roy mij om de slagboom te openen. Roy rijdt door en ik doe de boom weer naar beneden. Stuift er ineens een politieagent uit een ruimte (kantoortje achter de receptie van de lodges) heel erg boos. Niemand mocht de boom openen doen en ik zou een bekeuring krijgen. Schrok me rot. Hij ging tekeer tegen me. ☹️. Ik probeerde de hele situatie uit te leggen, maar of hij het nu allemaal begreep? Het natuurlijk ook wel een heel verhaal. Na veel uitleg mochten we voorbij de 2 poorten maar beslist niet voorbij het gebouwtje. Helaas was Mike er niet. Inmiddels afgesproken dat we terug zouden komen als hij er zou zijn. Alleen in de lodge hebben we een beetje internet dus daar zouden we wachten op contact. Maar Roy is ongeduldig en kan niet thuis afwachten, hij ging weer naar de grenspost. Net toen hij er aan kwam kwam Mike er ook aan . (Ze waren met z’n tweeën). De boze agent toonde coulance en wilde alleen wel even zien wat we nu afgaven. En het was goed. Het was weer een bijzondere dag vandaag!