12 oktober Grens naar Kameroen en door naar Yaoendé

Was het dinsdag al een eind rijden, woensdag werd nog erger. Om half 5 op en in het donker om 5 uur vertrokken, gelukkig had het hotel stokbroodjes met omelet voor iedereen klaarliggen voor onderweg. Pikdonker en dan rennende politie of leger langs de weg netjes in colonnes aan het trainen. Wel bijzonder om de zon op te zien komen. 400 km naar de grens met Kameroen. Ik vond Congo gevoelsmatig geen fijn land. De mensen doen bozig aan en het is duidelijk dat ze ons maar vreemd vinden. Ik heb niet echt de behoefte om nog een keer terug te gaan naar Congo. 
Bij de grens, altijd eerst de nodige kantoortjes om je uit Congo te laten stempelen, dus wachten. Dan uiteindelijk krijg je je papieren terug gaat het touw naar beneden en mag je een stukje doorrijden en kom je bij de grens om Kameroen binnen te komen. Ook weer wachten. Niemand die over COVID praat of vraagt (spoedactie van maandag was dus flauwekul). 
Kameroen is dus gesloten voor toeristen. Je komt er dus eigenlijk niet is. De organisatie had een speciaal permit kunnen regelen zodat we door Kameroen kunnen rijden. de 24-uitslag auto die vooruit rijdt heeft dan wel al het benodigde papierwerk verzet om ons de grens over te laten steken, waarvoor hulde. 
Direct over de grens tanken, het meisje bij de pomp sprak zowaar ook Engels! De weg is prima maar je wordt gek van de politie posten. De ene keer zoeken ze gunstig en moet de koffer open, de andere keer vragen ze of je koffie of water hebt, soms willen je ze autopapieren, dan weer je paspoort of een kopie van je paspoort of gaat het om een praatje pot. Of moet je betalen. We hebben binnen de groep radiocontact dus we weten wat we kunnen onderhandelen. Op een gegeven moment, net getankt en rijden weg, worden we geflitst en 300 m verder aangehouden. In de rij achter andere auto’s van onze groep. Allemaal geflitst en allemaal te snel gereden. Dit keer kreeg Roy de boete. Haha we reden daar helemaal niet te snel. Onderhandelen (30,00!) en door. Volgens Roy een setup. Ze wisten dat we kwamen. Inmiddels is het 16:00 u 11 uur gereden en we rijden de hoofdstad binnen. Chaos. Zoveel drukte zelden meegemaakt. Over de radio hoorden we al 2km in een half uur. We besloten van de route af te wijken en over de andere kant naar het hotel te rijden. Dat pakte goed uit, mede dankzij een behulpzame agent die alles voor ons stillegde en ons baan gaf (haha7 rijen taxi’s die naar rechts gingen en wij wilden erdoor naar links) . Om half 6 in Yaoendé en ‘s avonds heerlijk gegeten in de skybar. Vanwege de zware ritten vandaag een rustdag.