6 november

Vandaag nemen we afscheid van Afrika en gaan we aan de laatste etappe van de reis beginnen. Vanaf Fes is een prachtige bergweg naar de boot. Hoe je de routeplanner ook instelt, deze route komt er gewoon niet uit. Maar oh, zo de moeite waard. Prachtige vergezichten, veel ezelkarren met watertanks en kleine dorpjes. Verder ook lange stukken met vele velden met olijfbomen en soms wijngaarden. En opeens rijdt je langs de middellandse zee ♥️. Dat is raar. Al die tijd de atlantische oceaan en nu de middellandse zee. We gaan de grens over in Ceuta. Een Spaanse enclave in Marokko. Dat nam toch nog wel wat tijd in beslag. Auto’s moeten open, achterin moet je kisten opmaken, en drugshonden besnuffelen de auto. Uiteindelijk mag je door en staan de vlaggen van de EU en Spanje je te verwelkomen. Ceuta is modern met mooie oude gebouwen. Dan de Ferry op. Een relatief kleine boot. De overtocht duurde ongeveer anderhalf uur. Je ziet Gibraltar voor je opdoemen. Roy zei dat het voelde alsof je van een boot te stapt en het vasteland weer onder je voeten voelt. We rijden nog een klein stukje in Spanje en zien in Soto Grande een prachtige zonsondergang. Het werd een feestelijke tapas avond waar we afscheid namen van een deel van de groep.