14 oktober van Yaoendé naar Bafoussam

De inwoners van Kameroen zijn erg vriendelijk. Ze zijn vaak 2-talig en zijn enthousiast. Een uur nodig om de stad uit te rijden. We vertrokken met flinke regen, helaas spoelt alles niet schoon maar wordt het een flinke modderpoel. Onderweg was veel te zien: prachtige gele vogels en een grijze papegaai. Het is opvallend hoe weinig dieren je onderweg ziet. Schoolkinderen die met schoppen en kapmessen naar school lopen, oudere vrouwen die prachtig gekleed zijn. Aan de weg wordt veel te koop aangeboden: aap, geit, boa constrictor, hertachtigen, ratten zo groot als bevers, fruit, snoep, ruitenwissers…. 
Er zijn veel scooters, er zitten minimaal 3 personen, maar meestal 4 op, soms met z’n vijven ( dan hebben ze nog een baby op de rug).

Dit kregen we tijdens de briefing te horen:
“300 kilometer asfalt met veel checkpoints. Wees voorbereid op de meest onzinnige verhalen en eisen met als doel: geld. Een vriendelijke doch wel dringend verzoek: geef geen geld. Een colaatje, broodje of watertje is prima, maar geen geld. Met het geven van geld maak je het de achteropkomende Challengers super lastig. Die zullen dan sowieso gestopt worden en ook onder druk worden gezet om geld te geven.
Onzinnige verhalen of eisen? Je mag geen Engels spreken in Kameroen of: je mag geen koelkast in je auto hebben of je mag geen geluidsboxen in je auto hebben… Allemaal onzin uiteraard.”
Onderweg 9 politie posten, maar over het algemeen konden we door rijden. Het viel mee dus. We reden voorbij het hotel en kwamen er 20 km te laat achter. Dus weer terug. Opnieuw langs de politie post en helaas opnieuw tol betalen.